Panel Obywatelski w ramach PE4Trans

Jak sprawić, by więcej osób przesiadało się z samochodu do publicznego autobusu albo na rower czy hulajnogę?  Co musimy wziąć pod uwagę chcąc zmienić nasz zachowania i przyzwyczajenia? Na te i inne pytania starali się odpowiedzieć przedstawiciele samorządów z terenu Aglomeracji Kalisko-Ostrowskiej oraz eksperci w zakresie transportu w ramach Panelu Obywatelskiego, który odbył się w dniach 17-18 listopada 2020 r. Panel był elementem międzynarodowego Projektu realizowanego w ramach Interreg Europe pn. „Public Engagement for Sustainable Public Transport” – PE4Trans.

PE4Trans porusza kwestię potencjału poprawy polityki transportu publicznego poprzez włączenie obywateli w proces projektowania i wdrażania strategii i planów zrównoważonego transportu. W projekcie partnerzy dążą do zmiany nawyków i zwyczajów związanych z mobilnością ludzi na bardziej zrównoważone, uwzględniając wyniki nauk behawioralnych.

Jak sprawić, by więcej osób przesiadało się z własnych „czterech kółek” do publicznego autobusu albo na rower czy hulajnogę? Co musimy my, mieszkańcy Aglomeracji Kalisko-Ostrowskiej, wziąć pod uwagę chcąc zmienić nasz zachowania i przyzwyczajenia? O tym rozmawiali mieszkańcy Aglomeracji, przedstawiciele samorządów i specjaliści z zakresu transportu publicznego podczas kolejnego warsztatu, który odbył się w dniach 17-18 listopada 2020 r.  Ze względu na obostrzenia związane z pandemią COVID-19 warsztaty odbyły się zdalnie. Tym niemniej uczestnicy zaangażowali się w wypracowanie listy działań wychodząc od wartości i postaw sprzyjających zmianie przyzwyczajeń transportowych różnych grup mieszkańców Aglomeracji. Uczestnicy zidentyfikowali też szereg barier na drodze ku zmianie zachowań na bardziej zrównoważone i zaproponowali pomysły na ich przezwyciężenie.

Grupami mieszkańców, dla których uczestnicy warsztatów opracowali pomysły działań są dobrze sytuowani ludzie w średnim wieku, młodzi specjaliści, pracujące mamy oraz uczniowie i studenci. Na załączonej grafice (zdj. nr 1) widać, jak złożony jest proces zachodzenia zmiany przyzwyczajeń. Uwzględniając te wiedzę uczestnicy warsztatów w celu opracowania efektywnych działań najpierw zidentyfikowali stare nawyki transportowe, które powodują dużą emisję CO2 na terenie Aglomeracji. Następnie wskazali siłę napędową zmian jakie mogą zaistnieć charakterystyczną dla każdej z analizowanych grup mieszkańców, uwzględnili etap wzięcia pod uwagę wszystkich „za i przeciw”, a wreszcie podjęcia decyzji i dokonania zmiany pozwalającej na wprowadzenie i utrwalenie nowych, pożądanych zachowań transportowych.

W obecnych czasach nastąpiły drastyczne ograniczenia mobilności, zmniejszyła się ruchliwość ludności przy wykorzystaniu samochodów osobowych, tzw. motoryzacja indywidualna.  Mobilność decyduje o niezależności człowieka. Kto nie jest mobilny, ten jedynie w ograniczonym stopniu może uczestniczyć w życiu społeczno-gospodarczym. Wzrost mobilności generuje jednak coraz większy ruch i prowadzi do zjawiska kongestii transportowej. Ta stwarza pasażerom coraz większe trudności, a przed włodarzami miast stawia nowe wyzwania związane z minimalizacją ruchu pojazdów zmotoryzowanych. A to oznacza konieczność nie tylko wprowadzenia zmian organizacyjno-prawnych związanych z ruchem komunikacyjnym, ale także (a może przede wszystkim) zmiany zachowań komunikacyjnych mieszkańców miast, tak, aby ci preferowali korzystanie ze środków komunikacji publicznej, nawet wówczas, kiedy zatłoczenie będzie niewielkie. Komunikacja miejska jest bardziej wydajna i sprzyja zmniejszaniu zatłoczenia. Ogranicza także negatywny wpływ transportu na środowisko. Przekonanie mieszkańców do zmiany zachowań mobilnościowych wymaga jednak podniesienia konkurencyjności transportu publicznego poprzez poprawę oferty i jakości świadczonych usług.

Visits: 19